این ثروت بدون برنامه فقط هدر می‌رود
تاریخ انتشار: ۱۵ آذر ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۶۵۴۴۳۸۶
در ایران بین ۱۰۰ تا ۱۵۰میلیارد مترمکعب آب تجدیدپذیر وجود دارد، اما از این میزان باید ۴۰ درصد را برای محیط زیست کنار گذاشت و باقی را با برنامه‌ریزی به مصرف رساند، اما در‌حال‌حاضر سهم محیط‌زیست از این میزان صفر است که نتیجه آن وضعیت فعلی تالاب‌ها و رودخانه‌هاست.
میانگین سرانه هر ایرانی از آب تجدیدپذیر عددی حدود ۱۲۰۰ مترمکعب است که به سمت تنش آبی می‌رود.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
پس شرایط در فلات مرکزی بسیار بحرانی است و شهر‌های این منطقه مانند شیراز، نیشابور، مشهد، قم و اصفهان، یکی‌یکی به شرایط مشابه همدان و شهرکرد مبتلا می‌شوند.
به گفته کارشناسان، یکی از راهکار‌های نجات کشور از این بحران، انتقال سریع نیمی از صنایع به سمت سواحل دریای عمان و ایجاد کلانشهر‌ها در این منطقه است. در حال‌حاضر دو راهکار تعادل‌بخشی چاه‌های آب زیرزمینی و سازگاری با کم‌آبی و ریاضت آبی در کشور موفق نخواهدبود و نمی‌توانیم به همین روش فعلی به صورت درازمدت آب شهر‌ها را تأمین کنیم و شهر‌ها یکی پس از دیگری دچار مشکل می‌شوند، چون جمعیت در حال افزایش است.
فلات مرکزی ایران مشابه کشور خاصی است که ۴۵ میلیون جمعیت و حدود ۸۰ درصد ثروت ملی دارد و سرانه آب آن ۲۰۰ متر مکعب است. این یعنی یک نمونه استثنایی در دنیا که حل مشکل آب آن با انتقال آب حل نمی‌شود، بلکه باید طبق یک برنامه درازمدت ۲۰ساله، فلات مرکزی از جمعیت و بارگذاری تخلیه شود.
هم اکنون نصف آب استاتیک که آب دائم برای نسل‌های آینده است، از بین رفته و آب دینامیک که آب تجدیدپذیر زیر زمین است، به صورت کامل مصرف شده‌است. وقتی فرونشست‌ها یکی پس از دیگری به وقوع می‌پیوندند، به این معنی است که در زیر زمین آبی وجود ندارد.
اگر کمی منصفانه به قضیه نگاه کنیم باید بگوییم، همدان ظرفیت این جمعیت را ندارد، اصفهان به چنین صنعتی نیاز ندارد، نیشابور در حال فرونشست است و دو کارخانه فولاد همچنان به کارشان ادامه می‌دهند. این شهر‌ها تاریخی هستند و به وسیله گردشگر می‌توانند کسب درآمد کنند، اما این ظرفیت را رها کرده و به فولاد و صنایعی چسبیده ایم که اولا برای این شهر‌ها سودی ندارند و ثانیا در سطح ملی می‌توانند در کنار دریا به کار خود ادامه بدهند.
در ایران بازگشت پساب به چرخه مصرف صورت نمی‌گیرد و تغییر الگوی کشت به‌راحتی امکان‌پذیر نیست. باید به کشاورز تضمین داده شود که محصول تولیدی خریداری و امکانات مورد نیاز تأمین می‌شود تا اطمینان کند و شرایط را بپذیرد. ولی وقتی تمام امور دستوری باشد، هیچ وقت به نتیجه نمی‌رسد.
مدیریت درست یعنی بخش خصوصی، مردم و دولتمردان در کنار هم بنشینند، راهکار بدهند و به اجماع برسند، اما در حال حاضر منافع فردی به منافع ملی ارجحیت یافته و به مردم هم نمی‌توان خرده گرفت.
منبع: جام جم آنلاین
کلیدواژه: ثروت برنامه هدر رفت منابع فلات مرکزی شهر ها
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت jamejamonline.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «جام جم آنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۶۵۴۴۳۸۶ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
شاید موشک‌های آینده بدون سوخت کار کنند!
استارتاپ فضایی «Exodus Propulsion Technologies» ادعا می‌کند به یک پیشرفت دست یافته و به طور تصادفی با یک نیروی کاملا جدید از طبیعت روبه‌رو شده است که می‌تواند نیروی مورد نیاز موتور موشک‌ها را تامین کند تا برای کار کردن نیازی به سوخت نداشته باشند.
به نقل از فیوچریسم،«چارلز بولر» (Charles Buhler) یکی از بنیان‌گذاران استارتاپ Exodus Propulsion Technologies و مهندس سابق ناسا که روی تعدادی از برنامه‌های مهم از جمله «ایستگاه فضایی بین‌المللی»، «تلسکوپ فضایی هابل» و «شاتل فضایی» کار کرده است، گفت: این کشف می‌تواند یک نقطه عطف بزرگ در تلاش برای اکتشافات فضایی انسان باشد.
بولر ادعا‌های بلندپروازانه‌ای را مطرح کرد که احتمالا با بررسی‌های فراوان از سوی جامعه علمی مواجه خواهند شد و مشخص نیست که آیا ادعا‌های استارتاپ او از این بررسی‌ها نجات خواهند یافت یا خیر.
بولر ادامه داد: قوانینی پیرامون حفظ انرژی وجود دارند، اما اگر این ایده به درستی انجام شود، می‌توان نیرو‌هایی را برخلاف آنچه بشر پیشتر انجام داده است، تولید کرد. این نیرویی خواهد بود که ما در ۱۰۰۰ سال آینده از آن برای به حرکت درآوردن اجسام استفاده خواهیم کرد؛ تا زمانی که نوآوری بعدی از راه برسد.
برای فعال کردن نیروی جدید بولر، از الکترواستاتیک استفاده می‌شود که دقیقا یک نیروگاه نیست و تنها ۱۰ میلی‌نیوتن نیرو تولید می‌کند. برای درک این موضوع می‌توان گفت که نگه داشتن یک جرم حدودا ۱۰۰ گرمی یا یک سیب با اندازه متوسط در کف دست، یک نیوتن یا ۱۰۰ برابر بیشتر نیرو وارد می‌کند.
بولر با اطمینان گفت:، اما میزان نیرو واقعا مهم نیست، زیرا هر چیزی بالاتر از صفر در فضا کار می‌کند. مواد ما انواع گوناگونی را از پوشش‌های حامل بار در بر دارند که باید روی یک غشای دی‌الکتریک اعمال شوند. هدف ما این است که آن را تا حد امکان سبک کنیم، اما این کار گاهی اوقات دشوار است، زیرا غشا‌ها و پوشش‌ها باید قدرت بالایی را در شکست دی‌الکتریک داشته باشند.
از نظر بولر، این یک پیشرفت بزرگ خواهد بود و به این معناست که برخی از فیزیک‌های زیربنایی اساسا می‌توانند نیرویی را بر جسم وارد کنند که عدم تقارن را در فشار الکترواستاتیک به همراه دارد.
بولر گفت: تطبیق یافتن با این ایده از نقطه نظر علمی بسیار دشوار است، زیرا به نظر می‌رسد که قوانین انرژی موجود را نقض می‌کند. امیدوارم بتوانیم چند نمایش را در فضا انجام دهیم.
این ایده یادآور برنامه‌های دیگری درباره سوخت موشک است که پیشتر با آنها روبه‌رو شده‌ایم؛ از جمله برنامه «EmDrive» بسیار بحث‌برانگیز ناسا و «warp drive» شرکت «Applied Physics» که هر دو قوانین فیزیک را زیر پا می‌گذارند.
اگر بخواهیم صادق باشیم، می‌بینیم که کار کردن موشک‌ها بدون سوخت بسیار جالب خواهد بود.
منبع: ایسنا
باشگاه خبرنگاران جوان علمی پزشکی فناوری
همسر شهید آیت الله سیدمصطفی خمینی دار فانی را وداع گفت